لذت زبان انگلیسی
با انگلیسی آشتی کن
لذت زبان انگلیسی
با انگلیسی آشتی کنNon-Native Speakers Can Use More English in Class
وازرت آموزش و پرورش کشور ژاپن، در سال 1980 متوجه شد که دانش آموزان این کشور پس از 6 سال انگلیسی خواندن در سیستم آموزشی این کشور نمی توانند انگلیسی صحبت کنند. لذا شروع به تجدید نظر در برنامه ی درسی زبان انگلیسی و تغییر ساختار کتاب ها و تغییرات کلی این درس در دوره ی راهنمایی و حتی ابتدایی را شروع کردند. با توجه به برنامه ی نه ساله ی تغییر ساختار آموزشی - Japan Exchange and Teaching (JET) Program – سال بعد از آن حدود 4000 دستیار حرفه ای معلم زبان (ALT) به کلاس ها فرستاده شدند. و همه ی این ها باعث افزایش قدرت ارتباط و مکالمه به زبان انگلیسی دانش آموزان شد.
کتاب های درسی، مواد آموزشی، برنامه درسی، و حتی حضور خود انگلیسی زبان ها در کلاس در این زمینه موثر واقع نمی شود، مگر این که در کلاس از مدل استفاده از ارتباط و معاشرت انگلیسی استفاده کند.
با توجه به تجربه های گوناکون از معلمان و دستیاران شرکت کننده در این برنامه اکثر این افراد دریافتند که بهترین راه کمک به معلمان در تسهیل امر یادگیری زبان انگلیسی ارائه ی شیوه هایی ایست که در آن دانش آموزان مکالمه ی بیشتری بشنوند و انجام دهند. پس این مقاله راهنمای کوچکی است که شامل مثال و تمرین هایی است که در آن از جملات ساده و کلیدی استفاده شده است که تعییرات بسیاری را در عملکرد زبانی دانش آموزان و همچنین معلمان ایجاد می کند.
درواقع بسیار ضروری نیست که یک دانش آموز دقیقا بداند که جمله ی Let's begin در زبان خودشان دقیقا به چه معناست. آن ها ایده ی اصلی و پایه ای را وقتی که این عبارت در ابتدای هرکلاس استفاده می شود، دریافت می کنند. حتی اگر از کلمه ی begin را استفاده کنید که یک فعالیت یا آزمونی را در حال شروع کردن می باشید، معنی آن برای دانش آموزان معین و روشن می شود. ( بعد ها اگر به صورت رسمی در درس این لغت را به آن ها معرفی کنید، آن ها کاربرد واقعی آن را فرا می گیرند.) چنین مسائلی برای عبارت That's all for today هم صادق می باشد.
ولی اگر کلاس با همان زبان مادری دانش آموزان و به صورت کاملا عادی شروع شود، این برای دانش آموز تداعی می شود که مکالمات و ارتباطات آن ها در سطح همان زبان مادری آن هاست. پس شکل و قالب اصلی کلاس نباید به زبان مادری دانش آموزان باشد.
به دانش آموزان اصطلاحات انگلیسی مخصوص به سطح خودشان را که در کلاس استفاده می شود آموزش بدهید. برای مثال:
I don't know = من نمی دانم I don't understand = من نمی فهمم Once again please = یک بار دیگر لطفا
Just a minute = یک دقیقه لطفا صبر کنید و غیره...
مطمئن باشید که آن ها همانگونه که شما در ذهن دارید، می آموزند که چگونه از این ها استفاده کنند. شما می توانید یک پوستر یا چارت شامل این گونه اصطلاحات بسازید و آن را در جایی که تمام دانش آموزان به آن دید دارند نصب کنید. می توانید به صورت تصادفی به دانش آموزان کاغذ های کوچکی که در آن ها اصطلاحاتی که می خواهید از آن ها استفاده کنند را بدهید و از آن ها بخواهید که آن را در پشت کتاب یا دفتر خود بچسبانند که به سهولت به آن ها دسترسی داشته باشند. (بر اساس تجربه ها، پوستر ها کاربرد بیشتری دارند.). شما می توانید بر روی کاغذ ها یا پوستر، ترجمه فارسی را هم اضافه نمایید، اما به محض اینکه دانش آموزان آن ها را فرا گرفتند و در صورت استفاده از آن ها جواب منطقی ارائه دادند، آن ها را حذف کنید.
اگر دانش آموزی از معادل فارسی آن ها استفاده کرد، به او یادآوری کنید که باید چه بگوید یا استفاده کند. هر چه دانش آموزان ارتباطشان با شما و یکدیگر انگلیسی باشد، استفاده از انگلیسی برای آن ها دلپذیرتر و ساده تر می گردد.
با محدود کردن تعداد اصطلاحاتی که معلم از آن ها استفاده می کند، دانش آموزان آن ها را سریع تر فرا می گیرند. برای مثال، در یک کلاس با سطح انگلیسی ابتدایی، شما می توانید از اصطلاح Open your books to page ~ (صفحه ی ~ کتاب را باز کنید) استفاده کنید، حتی اگر کتابشان باز است. سپس شما می توانید اصطلاح Turn to page ~. (رجوع کنید یا بروید به صفحه ی ~) را معرفی کنید. بعضی از دانش آموزان در هر صورت فقط ...page ~ (صفحه ی ~) را متوجه می شوند. پس هر دو اصلاح یک معنی برای آن ها دارد. گرچه که بقیه ی دانش آموزان بدون گمراه شدن، معنی هر دو را متوجه می شوند.
آن معلم هایی که از دانشجو معلم ها و یا دستیار معلم استفاده می کنند، در نظر داشته باشند که یک لیست از این اصطلاحات را به این افراد بدهند. بسیار نا امید کننده است که یک اصطلاح بسیار ساده را بگویید اما دانش آموزان عکس العملی نشان ندهند. برای مثال شما بگویید Please repeat this sentence به جایPlease read this sentence aloud. اگر از چنین افرادی استفاده می کنید ارائه ی لیست اصطلاحات به آن ها الزامیست.
این نکته برای دانش آموزانی است که نوشتار زبان مادری آن ها مثل انگلیسی نیست. از همان ابتدا که دانش آموزان الفبای انگلیسی را فرا گرفتند، بر این که اسم خود را به انگلیسی بنویسند پافشاری کنید. به یاد داشته باشید که کلاس شما یک کلاس انگلیسی است. یاد گرفتن و به خاطر سپردن این که نام شما به یک زبان خارجی چگونه نوشته می شود به نوعی شخصی سازی آن زبان است.علاوه بر این استفاده ی دانش آموزان از زبان مادری این را القا می کند که او در سطح پایه ای و ابتدایی ارتباطات قرار دارد.
این همچنین برای دیگر دانش آموزان هم می باشد. و وقتی که دانش آموزان تمرینی را انجام می دهند که اسم دوستشان در آن وجود دارد، آن ها مجبورند که انگلیسی باشند. در سطح مقدماتی دانش آموزان معمولا باید به هم دیگر در نوشتن اسم ها کمک کنند.
اگر دانش آموزان در نوشتن اسم هایشان مشکل دارند، به کنار آن ها بروید و در نوشتن اسمشان به آن ها کمک کنید و اسم آن ها را در اول دفترشان بنویسید تا در مواقع لزوم به آن رجوع کنند. اگر در کلاس 20 یا 30 دقیقه وقت ندارید که صرف این کار کنید، می توانید اسم همه را بر روی کارت هایی بنویسید و به همه بدهید و تا زمانی که آن را حفظ کرنند، به آن رجوع کنند.
از انگلیسی برای پیش پا افتاده ترین دستور ها هم استفاده نمایید. برای مثال Please write ~ (لطفا بنویسید) Answer the following questions (سوال های بعدی را پاسخ بدهید) English only, please (لطفا فقط به انگلیسی) و غیره... . هر دستور را برای دانش آموزان بلند بخوانید و سپس انجام دهید. (برای مثال در حین این که سوال را می خوانید، نقش این را بازی کنید که که جواب می نویسید. یا مثلا با یک دانش آموز مصاحبه کنید و نقش آن را بازی کنید که چیزی که او می گوید را می نویسید. )
بعضی از دستورها بسیار کم به کار برده می شوند. برای مثال یک دانش آموز به ندرت یک صفحه یا فرم کاری را پر می کند و مثل همیشه دانش آموزان کندتر اگر نفهمیدند که هر دستور به چه معناست، می توانند ببینند که دیگر دانش آموزان چه کاری را انجام می دهند. یا شما می توانید از دانش آموزان دیگر بخواهید که به آن ها کمک کنند. حتی دقیقا تعدادی معدودی دستور به زبان فارسی بر روی یک کاغذ به زبان مادری دانش آموزان قطعا از توضیحات فقط شفاهی بهتر می باشد.
حتی برای دانش آموزان ضعیف از نظر انگلیسی معادل کلمات ساده ای همچون name ,class, date, و ... را استفاده نکنید. همچنین شما می توانید از طریق نوشتن نمونه ها به دانش آموزان نشان بدهید که از آن ها می خواهید که کجا بنویسند.
برای معلمانی که تا کنون به انگلیسی گرامر را تدریس نکرده اند و همچنین ندیده اند که کسی این کار را انجام داده باشد(که تعداد نسبتا زیادی از معلمان شامل این گروه هستند)، به نظر می رسد که این کار غیر ممکنی است. اما این کار به سادگی امکان پذیر است. با شیوه ای که در زیر آمده است، هر نکته ای و در هر سطحی را می توان به آسانی تدریس کرد.
همیشه با مطلبی که دانش آموز می داند شروع کنید برای مثال اگر می خواهید حال استمراری(be doing) را تدریس کنید شما می توانید با مرور کردن زمان حال ساده شروع کنید. چند جمله ی ساده به دانش آموزان مثل جملات زیر نشان دهید.
She plays soccer every week. He cooks spaghetti every Tuesday.
مطمئن شوید که دانش آموزان این جملات را فرا گرفته اند. سپس every week را به کلمه ی now ، تبدیل کنید و plays را به
is playing تبدیل کنید. She is playing soccer now.
به دانش آموزان چند مثال دیگراز زمان حال ساده بدهید وبعد از تبدیل قید زمان آن ها به now از چند دانش آموز بپرسید که در مکان فعل باید چه فعل جدیدی قرار دهید.
و همچنین برای تدریس چگونگی حالت سوالی، می توانید ابتدا علامت سوال را در پایان جمله جایگزین کنید و سپس ساختار را به حالت سوالی تبدیل کنید. به دانش آموزان چند مثال دیگر بدهید و از آن ها بخواهید که جملات را به سوال تبدیل کنند. پس از اینکه به آن ها حالت سوالی و منفی را درس دادید می توانید یک بازی ساده به صورت مصاحبه ای و کاملا به زبان انگلیسی ساده شامل سوالاتی که شما از آن ها می پرسید انجام دهید.
در سطوح پایین تر، تصاویر بسیار به شما کمک می کنند که به دانش آموزان بفهمانید و همچنین از علاقه ی آنها به ترجمه کم کنید.
همچنین معلمانی که از زبان انگلیسی استفاده می کنند باید به این نکته توجه داشته باشند که به دانش آموزانی که به اندازه کافی سریع نیستند زمان بدهند و حتی کمی به زبان مادری بگویند تا چنین مطالبی را فرا بگیرند. این به این معنا نیست که حتما قسمتی از زمان کلاس را به زبان مادری دانش آموزان اداره کنید.
این نکته بسیار ضروری است. دانش آموزان به یک مدل خوب و مطمئن انگلیسی زبان نیاز دارند تا در خودشان اعتماد به نفس را افزایش دهند. گرچه شاید مکالمه و ارتباط به زبان انگلیسی به مدت ساعت برای معلمان سخت باشد، اما همین تمرین ها در کلاس باعث می شود که انگلیسی صحبت کردن به یک عادت روزانه و ساده برای شما تبدیل می گردد.
بعضی از معلمانمی گویند که انگلیسی آن ها آن قدر خوب نیست که بتوانند در کلاس انگلیسی صحبت کنند. بعضی از آن ها می گویند که از این نگرانند که در مقابل دانش آموزان اشتباه کنند. و دانش آموزان هم همین اشتباه را تکرار کنند. آن ها نباید اینگونه فکر کنند. در درجه اول این را بدانید که در تمام سطوحی که شما تدریس می کنید فقط کافیست کمی از چیزی را که تدریس می کنید به انگلیسی بدانید. معمولا دانش آموزان بیشتر از گفته های شما با گرامر و درسی که شما ارائه می کنید درگیر می شوند و احتمالا اشتباهات شما را به یاد نمی آورند. پس انگلیسی صحبت کنید و لذت ببرید.
اگر شما می خواهید که دانش آموزانتان تجربه کنند، حدس بزنند، تمرین کنند، شما باید این گونه رفتار ها را تقویت کنید. بگذارید دانش آموزان این را احساس کنند که حتی اگر آن ها سهوا هم اشتباه کردند شما از صحبت کردن و تلاششان راضی هستید. حتی اگر هم جواب اشتباه دادند به خاطر پاسخ دادن آن ها را تشویق کنید و از آن ها بخواهید که دوباره تلاش کنند. به آن ها پاسخ درست را بگویید یا از دانش آموزان دیگر بخواهید که جواب درست را بگویند.
یک راه که تضمین می کند که دانش آموزان دیگر انگلیسی صحبت نکنند این است که آن ها را از اشتباه کردن بترسانید. این خیلی ساده و پیش پا افتاده است که از دانش آموزی که یک سوال ساده ی گرامری را هم نمی تواند پاسخ دهد عصبانی شوید، اما اگر دانش آموزنتان این راببیند، اغلب سریعا ناراضی و ناراحت می شوند و از انگلیسی صحبت کردن بیشتر از اشتباه گفتند می ترسند و این باعث می شود که کم کم همه از انگلیسی صحبت کردن دست بکشند.
امتحان کنید و ببینید که آیا می توانید یک کلاس را کلا به انگلیسی اداره کنید؟ اگر نمی توانید، سعی کنید نصف کلاس یا فقط 15 دقیقه از آن را صرف انگلیسی صحبت کردن کنید. یا اینکه چطور است از چند جلسه هفته ای یک جلسه را انگلیسی صحبت کنید؟ و بعد دو یا سه... و بعدا تمام کلاس های باقیمانده را...
ایده ها و پیشنهادات بالا به نظر ساده و آسان می رسد، اما این را بدانید که به سادگی به دست نمی آیند. اگر می خواهید از آن ها استفاده کنید شما باید تلاش کنید که به انگلیسی مکالمه کنید و ارتباط برقرار کنید، نه اینکه آن ها را به عنوان استراتژی استفاده کنید. پیش نویسی همانند این مقاله به معلمان ژاپنی داده شد و مشاهده گردید که چقدر معلمان این ایده ها را پیاده سازی کردند.
باید دید که چه میزان از معلمان اصطلاحات انگلیسی کلاس را ارائه کردند. برای مثال یک معلم سال اول راهنمایی، برگه هایی درست کرد و در آن ها اصطلاحات انگلیسی کلاس را در اختیار دانش آموزان قرار داد و دانش آموزان آن ها را در کتاب هایشان چسباندند. معلم به دانش آموزان چگونگی استفاده از این اصطلاحات را تدریس کرد و آن ها را تشویق به استفاده از آن ها نمود و دانش آموزان بسیاری از اوقات آن ها را استفاده می کردند.
معلمی دیگر ایده ی درست کردن پوستر را بسیار دوست داشت. او پوستر را درست کرد و به آنان تلفظ دستور ها و اصطلاحات را آموخت اما شیوه ی استفاده درست آن را آموزش نداد. او این کار را انجام داد و پوستر بر روی دیوار کلاس باقی ماند اما در واقع هیچوقت از دانش آموزان نمی خواست که از آن ها استفاده کنند پس به طور طبیعی دانش آموزان هم استفاده نمی کردند. و یک معلم دیگر برگه هایی از اصطلاحات تعبیه کرد و به دانش آموزان داد. دانش آموزان هم آن را در کتاب یا دفتر خود چسباندند اما دیگر حتی به آن ها نگاه هم نکردند.
در نمونه ی آخر، شکست دانش آموزان در استفاده از اصطلاحات به دلیل، عدم استفاده معلم از این اصطلاحات و همچنین عدم تشویق دانش آموزان در جهت استفاده از آنان بود. اگر شما از دانش آموزانتان نخواهید، آن ها زیاد هم مشتاق نیستند که از آن ها استفاده کنند. اگر به دانش آموزان تاکید نمی کنید که از آن ها استفاده کنند، قاعدتا زیاد هم متعجب نشوید که چرا از آن ها استفاده نمی کنند.
وادار کردن دانش آموزان به استفاده از چند اصطلاح انگلیسی یا نوشتن اسم خودشان به زبان انگلیسی به نوعی یک چالش را برای آن ها ایجاد می کند و وقتی که معلم، زبان کلاس را به انگلیسی تغییر می دهد باز هم چالش جدید دیگری ایجاد می گردد.
در بعضی مکان ها و شرایط دیده می شود که دانش آموزان به سرعت از اینکه انگلیسی به آن ها درس داده می شود، ناامید و سردرگم می شوند. و وقتی که دانش آموزان با صدای بلند به معلم اعتراض می کنند که چیزی نمی فهمند، معلم ناخودآگاه به زبان مادری آن ها بر می گردد و از این شیوه دست بر می دارد. اصولا معلمان برای مقاومت و پافشاری در این شیوه آماده نشده اند و این مشکل است.
برای معلمان و دانش آموزانی که عادت به کلاس انگلیسی به زبان غیر مادری (همانند اکثر معلم ها و دانش آموزان) دارند، شیوه ی ذکر شده چالش بزرگی می باشد. در بسیاری از کلاس ها، کل زمان کلاس و همه چیز به زبان مادری اداره می گردد. پس قاعدتا دانش آموزان در ابتدا از عادت به این شیوه امتناء می کنند. آن ها به این عادت کردند که هرچه معلمشان می گوید به سادگی بفهمند اما با این مواجه می شوند که در فهمیدن معلمشان مشکل دارند. پس این را دوست نخواهند داشت. معلمان باید یاد بگیرند که در این مواقع به جای این که به زبان مادری برگردند، فقط بگویند: "It's okay. It's okay" و سپس در ادامه مثال های بیشتری بزنند. و حتی می توانید به انگلیسی از دانش آموزی بپرسید که به زبان مادری خودش نکته را توضیح دهد. یا یک دانش آموز دیگر می تواند درس را در جملات کوتاهی به زبان مادری توضیح دهد و این ها همه در حالی انجام می شود که دانش آموزان بسیار عصبانی و سردرگم هستند. و اینگونه نباید بگذاریم که دانش آموزان از فهمیدن و یاد گرفتن دست بکشند. تجربه این را اثبات کرده است که چه شما در یک جلسه یا کم کم این شیوه را اعمال کنید، دانش آموزان هم به ندرت هم یاد میگیرند و هم از آن لذت می برند و البته شما هم!
هزاران ملاقات، بهترین کتاب ها، خلاقانه ترین مواد آموزشی، و حتی حضور افرادی که زبان مادری آن ها انگلیسی است، قدرت ارتباط و مکالمه انگلیسی را به دانش آموزان نمی دهد و فقط با استفاده از مکالمات و ارتباط انگلیسی با دانش آموزان و معلم ایجاد می گردد و این قدرت انگلیسی صحبت کردن را افزایش می دهد. اگر می خواهید یک موضوع گرامری را برای مثال به دانش آموزان به زبان انگلیسی درس بدهید، بسیار مشکل تر می باشد، اما دانش آموزان ایده ها را بهتر فرا میگیرند. این به این خاطر است که آن ها مجبورند گوش کنند و فکر کنند که شما چه می گویید. پس نه تنها قدرت مکالمه آن ها بالاتر می رود، بلکه نمره های بهتری هم کسب می کنند.
و برعکس این قضیه، اگر شما پافشاری نکنید و علاقه نداشته باشید، دانش آموز شما هم تلاش نمی کند که به انگلیسی ارتباط برقرار کند. شما فقط با این روش، دیکته، لغت وگرامر تدریس نمی کنید، بلکه غیر مستقیم ارزش مکالمه و ارتباط به زبان انگلیسی را درس می دهید.اگر شما با استفاده از انگلیسی صحبت کردن به دانش آموزانتان را نشان ندهید که این مساله مهم است، آن ها هم اینگونه فکر نمی کنند. اگر شما به زبان مادری آن ها به دانش آموزان تدریس کنید، آن ها ممکن است یاد بگیرند که انگلیسی گوش دهند، بخوانند یا ترجمه کنند، اما قطعا نمی توانند صحبت کنند.
اینجا لیستی از اصطلاحات انگلیسی- آمریکایی مربوط به کلاس درس برای معلمان غیر انگلیسی زبانی وجود دارد که نگران اصطلاحات خاص انگلیسی هستند. قاعدتا شما تعدای از آن ها را می دانید یا استفاده می کنید و آن ها بسیار بیشتر از تعدادی هستند که بتوان همه ی آن ها را در اینجا ذکر کرد.
اکثر این اصطلاحات برای دانش آموزان کابردی ندارد ولی دانش آموزان با اشاره و حرکت صحیح معلم متوجه مفهوم آن ها می شوند و واکنش نشان می دهند. بعضی از اصطلاحات زیر با اشاره مفهومشان مشخص نمی شود، پس چند دفعه ی اول باید برای آن ها ترجمه کرد. کلمات داخل پرانتز ( ) اختیاری هستند یعنی هم می توانید استفاده کنید و هم استفاده نکنید. کلماتی که با /از هم جدا شدند باید یکی از آن ها را استفاده کنید که به صورت پررنگ مشخص شده اند. و علامت ~ به معنای هر عدد خاص یا هر شیء خاصی می باشد.
Hello. سلام
Good morning (class/everyone). صبح بخیر
Good afternoon (class/everyone). بعد از ظهر بخیر
That's all for today. درس امروز همین بود.
Goodbye. خدانگهدار
See you tomorrow/next week/Friday. شما را فردا/هفته ی آینده/ جمعه ی بعدی میبینم.
Directions دستور های هدایتی
Stand up. برپا Sit down./Be seated. بنشینید. (برجا)
Open your (text)books/notebooks (to page ~/chapter ~/section ~). کتاب ها / دفتر هایتان را باز کنید
Turn to page ~. به صفحه ی ~ بروید
Look at page/part/number ~. به صفحه/قسمت/شماره ~ نگاه کنید
Close your books/notebooks. کتاب هایتان/دفترهایتان را ببندید.
Take out your pen/pencil/notebook/textbook/homework/~. خودکار/مداد/دفتر/کتاب/کتاب کار خود را بیرون بیاورید
Put your pen/papers/books/everything/~ away/in your desks/in your bags.
خودکار/کاغذها/کتاب ها/ همه چیز را ~ کنار/ زیر میز/ در داخل کیف بگذارید.
Pass your notebooks/tests/papers/homework to the front/to me.
دفتر/آزمون/کاغذها/ تمرین ها/ تکالیف خود را در مقابل/برای من بگذارید.
Here is/are your tests/your homework/your notebooks/~.
آزمون های شما/ تکالیف شما/ دفتر های شما اینجاست.
Take one (handout/test/copy/~). یک عدد بردار ( کاغذ/آزمون/کپی)
Come to the blackboard/front. بیا به سمت تخته سیاه/ جلو
Translate this into English/L1. این را به انگلیسی/ زبان مادری خودت ترجمه کن.
Write the answer on the chalkboard/in your notebooks. پاسخ را در تخته/ دفتر خود بنویس
Listen carefully. با دقت گوش کن.
Read page ~ (aloud). صفحه ی ~ را بخوان (بلند)
Repeat after me./Repeat ~./Again. بعد از من تکرار کنید . / دوباره ~ تکرار کنید.
Practice (~). تمرین کنید (~)
Check your/your partner's answers. پاسخ خود/ بغل دستی خود را چک کنید.
(کلمه ی Please هم می تواند با اصطلاحات بالا استفاده گردد.)
First (of all)...? اول(از همه) ...؟ Next... سپس...
For example... برای مثال... Now let's ~. حالا بیایید
After that... پس از آن ...
Who knows (the answer)? چه کسی می داند(جواب را)؟
Who knows (~)? چه کسی می داند(~) ؟
Who understands? چه کسی فهمید(~)؟
Who can tell me (~) ? چه کسی می تواند به من بگوید(~)؟
Who will volunteer (to ~)?/Who will do it? چه کسی داوطلب است؟ / چه کسی این را انجام می دهد؟
Who has a question (about ~)? چه کسی سوال دارد(در مورد ~)؟
What's ~ in English?/What does it/~ mean in English? این کلمه ~ به انگلیسی چه می شود؟
What's ~ in L1?/What does it/~ mean in L1. کلمه ی ~ به زبان مادریتان چه می شود؟
What's the answer? پاسخ این سوال چه می شود؟
Do you understand? آیا می فهمید؟
Do you know (~)? آیا ~ را می دانید؟
Do you have any questions? آیا سوالی دارید؟
Can you tell me (~)? آیا می توانید ~ را بگویید؟
Will you volunteer (to ~)?/Will you do it? آیا داوطلب انجام این کار~ هستید؟
Who's absent today? چه کسی امروز غایب است؟
Disciplinary Expressions اصطلاحات مربوط به نظم و ترتیب
Be quiet./Stop talking./No talking. ساکت باشید/ صحبت نکنید / حرف نزنید
Calm down. آرام باشید.
Stop that./Stop it. بس است/ آن را متوقف کن.
Don't do that. آن کار را انجام نده
Put that/~ away. آن را~ کنار بگذار
Listen (to me).. گوش کن(به من)
Look (at me). نگاه کن (به من)
(کلمه ی Please هم می توانیم با اصطلاحات بالا استفاده کنیم اما اگر معلم عصبانی باشد می تواند استفاده نکند.)
What are you doing? چه کاری انجام می دهی؟ چه کار می کنی؟
Are you listening? گوش می دهی؟
Are you paying attention? توجه می کنی؟ دقت می کنی؟
دانش آموزان اگر وادار به مکالمه به زبان انگلیسی در کلاس باشند مجبورند که از اصطلاحات زیر استفاده کنند و طبیعتا معلمان باید دانش آموزان را در ترجمه، تلفظ و کاربرد آنان کمک کنند. مخصوصا در کلاس های با سطح انگلیسی ابتدایی که بهتر است، ترجمه به زبان مادری به آن ها گفته شود واز آن ها خواسته شود که معنی آن ها را بنویسند. معلم بهتر است که به دانش آموزان پیشنهاد دهد که این اصطلاحات را در کاغذی در ابتدای دفتر یا کتابشان بچسبانند تا دسترسی به آن ها آسان باشد. همانند ضمیمه شماره یک تعداد بسیار زیادی اصطلاحات مفید دیگری هم وجود دارد که در این لیست قید نشده است..
Excuse me? اجازه؟ (Are you speaking to) me? من؟(با من صحبت می کنید؟)
I didn't hear you. من نشنیدم چه گفتید. Again, please. لطفا دو باره
More slowly, please. لطفا آهسته تر Just a minute, please. لطفا یک دقیقه صبر کنید.
Ms. ~/Mr. ~. خانم ~/ آقای ~ I'm thinking. دارم فکر می کنم.
I don't understand. (Huh?) من نمی فهمم. I don't know. من نمی دانم.
How do you say this word? شما این لغت را چگونه می گویید؟ (تلفظ می کنید)
What does ~ mean? این کلمه~ به چه معناست؟
What's ~ in English? این کلمه~ به انگلیسی چه می شود؟
What's ~ in L1? این کلمه~ به زبان خودمان چه می شود؟ I think ~. من دارم فکر می کنم. ~
One more please. لطفا یکی دیگر Please help me. لطفاه به من کمک کنید
That's easy/difficult/strange. این آسان/ سخت/ عجیب است.
* مقاله ی فوق ترجمه ای آزاد و ویرایش شده “Easy Ways Teachers Who Are Non-Native Speakers Can Use More English in Class” می باشد که توسط James R. Welker محقق ژاپنی نگاشته شده که توسط گرد آورنده ترجمه شده و با توجه به نیاز های داخلی بومی سازی شده است و با توجه به منابع معتبر دیگر تکمیل گردیده و ارائه گردیده است.